Santiago en Valparaiso

Het was inderdaad een mooie tocht van Mendoza naar Santiago met een prachtig uitzicht op de bergen en de dorpjes langs de weg. In Mendoza en Santiago was het kortebroekenweer, maar bij de grensovergang bovenop de Andes lag er een beetje sneeuw.
In Santiago hadden we een apart-hotel middenin in het centrum geboekt. Dit appartement-hotel was verrassend goedkoop terwijl de reviews heel positief waren. Toen we ’s avonds wilden inchecken kregen we de manager, Sergio, aan de telefoon met de mededeling dat er een fout was gemaakt en we voor dit lage bedrag natuurlijk niet konden blijven. We hadden 5 nachten voor 25 dollar/nacht geboekt en hadden helemaal geen zin om nu ’s avonds laat een andere slaapplek te moeten zoeken terwijl hij zelf een verkeerd bedrag had ingevuld op Booking.com en we al 2 dagen geleden geboekt hadden en hij ons dus ook had kunnen mailen. Maar hij bleef maar herhalen dat we niet moesten denken dat Chili een goedkoop land is en dat het goedkoopste hostel nog duurder was (wat niet waar was want dat hadden we al uitgezocht). We spraken af dat we de 1e nacht voor het afgesproken bedrag zouden blijven en de volgende ochtend zouden laten weten of we dan nog langer wilden blijven voor het normale tarief van 60 dollar/nacht. Eenmaal in het appartementje belden we met Booking.com en de dame aan de telefoon vond dat de manager zich aan de geboekte tarieven moest houden en belde zelf even naar Sergio. Zij kreeg het zelfde verhaal te horen. Ze stelde aan ons voor dat we Sergio betaalde wat hij wilde en dat Booking.com het verschil aan ons terug zou betalen. We mailden Sergio dat we wel 4 nachten wilden blijven en de volgende ochtend langs zouden komen om het te bespreken. Later kregen we een mail van Booking.com dat Sergio hun had laten weten dat hij ons toch wel voor het afgesproken tarief 4 nachten zou laten verblijven...we zijn erg benieuwd wat de sancties van Booking.com waren geweest als hij zich niet bedacht had. Wellicht dat dat pas later tot hem doordrong ;-)
De volgende ochtend spraken we met Sergio die wederom begon uit te leggen dat dit bedrag echt onrealistisch was. Hij gaf ons de mogelijkheid om slechts het afgesproken bedrag te betalen, maar als we een goed hart hadden dan zouden we meer betalen want hier zou hij persoonlijk onder lijden. We raakten bijna in een discussie over wat een hostel in Santiago kost maar we hebben het maar snel afgekapt en wilden helemaal niet meer betalen, te meer vanwege zijn vervelende aanpak. Hij bood geen een keer excuses aan, gaf zijn fout niet toe, luisterde niet naar onze kant van het verhaal en speelde op een vervelende manier met ons geweten. Bovendien waren er genoeg kamers vrij en zou het hem nauwelijks meer kosten bezorgen dat we 4 nachten i.p.v. 1 nacht zouden blijven. Na de betaling eindigde Sergio met de cynische opmerking ‘Verblijf lekker op mijn kosten, mijn vrienden.’
Blij dat we een echte vriend hadden gemaakt gingen we de stad verkennen. Het zag er inderdaad wat duurder uit dan Argentinië en dat maakte de stad ook gelijk erg mooi. We sloten aan bij een rondleiding waarbij de gids, in tegenstelling tot in Mendoza, nu wel kwam opdagen. Zo leerden we dat er over het algemeen geen lekkere koffie wordt geschonken, tenzij je in de mooie benenbar bent. Dat is een koffiebar waar alleen chique geklede zakenmannen komen en vrouwen in korte rokjes aanwezig zijn die zich uit schijnen te kleden als af en toe de deur dicht gaat en het licht uit. Het is er niet meer van gekomen dit mee te maken. Aan het eind van de middag belandde we in de wijk Barrio Bella Vista. Hier had alle jeugd zich verzameld om op straat literflessen bier voor weinig geld weg te werken, daar sloten we graag bij aan. Daarna genoten we een straatje verder van traditioneel Chileens eten en waren we het over eens dat Santiago een erg leuke en mooie stad is, maar dat er in het centrum wel een erg apart hotel staat.
Vanuit Santiago maakten we een dagtripje met openbaar vervoer naar de wijngaard van Unduragga. Deze wijn kenden we van de Albert Heijn, dus het leek ons wel interessant om te kijken waar deze wijnen vandaan komen. Tijdens de rondleiding en het proeven hoorden we dat hun grootste klant ‘Albert Heijn’ is. 1x per jaar komen er mensen van de AH langs om de oogst te beoordelen en de wijnen uit te zoeken die ze afnemen. Wij proefden de nieuwe wijn ‘’ en zijn benieuwd of AH hem volgend jaar ook in de schappen heeft. Maar de Aliwen Carmenere is ook gewoon heel lekker.
Na Santiago verbleven we 2 daagjes in Valparaíso, een stad aan de kust. Omdat de stad tegen de bergen aangebouwd is kun je behoorlijk moe worden van het wandelen door de straatjes. Daar hebben ze wat op gevonden: er zijn op allerlei plaatsen liftjes die je een stukje op of van de berg kunnen brengen. Het deed ons een beetje aan Lissabon denken. Een leuk stadje met mooie uitzichtpunten en talloze muurschilderingen. Hoewel het aan de kust ligt en het mooi weer was is er niet echt een goed strand, daarvoor moesten we een stukje verder naar Vina del Mar. Onderweg stopten we nog bij de vismarkt van Valparaíso waar de zeeleeuwen en pelikanen vechten om de restanten van de visvangst van die morgen (zie foto).