China - Chengdu en Zigong

Voor de meeste mensen die China voor de eerste keer bezoeken zijn Beijing en Xi’an vaste prik. Daarna zijn er echter verschillende opties; je kunt naar het westen gaan, richting Tibet, of meer naar het oosten, richting Shanghai en de kust. De derde optie is om naar het zuiden af te dalen, en dat is wat wij deden, richting de provincie Sichuan. Deze provincie staat bekend om zijn zeer pittige maar heerlijke keuken, de vele theehuizen, en om de panda’s die bijna alleen daar voorkomen. Overigens is Sichuan ondanks dat het een provincie is ongeveer zo groot als Duitsland.

Maar goed, panda’s en pittig eten dus. Aangekomen in ons hostel (toepasselijk Mrs. Panda Hostel geheten), bleek het lekker weer te zijn en waren er wat fijne banken om op bij te komen van de treinreis. Na enige uren kregen we toch wel een beetje honger en gingen we de straat op om ergens wat eten te vinden. Dat vonden we al snel bij een hotpot-restaurant, dat weer net anders was dan het restaurant dat we in Beijing hadden bezocht. In Sichuan kun je er voor kiezen de helft van de bouillon met een pittige saus aan te vullen zodat je mond tenminste lekker in de fik komt te staan. Hier betaalden we op basis van het aantal spiesen dat we zelf uit de koelruimte hadden gehaald, maar er lagen ook heerlijke dingen op bordjes klaar, die we maar hebben laten liggen (zie foto beneden).

Voor de panda’s gingen we vroeg uit de veren omdat ze na hun ontbijt de hele dag liggen te slapen en ze toch wat leuker zijn om bewegend te aanschouwen. Zo hebben we uiteindelijk 3 reuzenpanda’s zien ontbijten en een uur later zien slapen. Het ontbijt werd geserveerd op een prominente plek zodat de panda alle toeschouwers aan kan kijken terwijl hij de bamboetakken verorbert. De reden dat die panda’s in dit onderzoekscentrum worden opgevangen is dat panda’s seksueel niet zo actief zijn en daardoor met uitsterven bedreigd worden. Ze proberen hier de vruchtbare panda’s op het juiste moment bij elkaar te zetten om de kans op kleine panda’s te vergroten. Wij waren er op een moment dat er helaas geen baby-panda’s te zien waren. Maar over de volwassen reuzenpanda’s die we gezien hebben waren we al laaiend enthousiast.

Na Chengdu namen we de bus naar Zigong, een stad die door weinig toeristen bezocht wordt. We hadden nog geen hotel gereserveerd omdat je beter ter plaatse kunt afdingen en ze toch nooit vol zitten. Wel hadden we al besloten naar Businesshotel Ronggang te gaan. Na enige tijd ronddrentelen rond de plek waar dit hotel zou moeten zitten werd duidelijk dat het hotel niet meer is wat het geweest moest zijn (zie foto). Gelukkig was een ander hotel vlakbij zodat we onze tassen kwijt konden en een van de meest indrukwekkende theehuizen van Zigong konden gaan uittesten.

Op dag 2 in Zigong wilden we graag nog een theehuis bezoeken, deze keer in een oude tempel aan de rivier. Het was een erg mooie plek, maar het theemenu was alleen in het Chinees. Er werd iemand opgetrommeld die wel wat Engels sprak en samen kwamen we eruit welke thee we graag wilden. Al snel bleek dat de dame die ons hielp graag haar Engels wilde oefenen en ook haar vriendin werd er bijgehaald. Beide dames spraken goed genoeg Engels om elkaar het hemd van het lijf te vragen. Willemijns thee was heerlijk, maar daar heeft ze niet zo lang als gebruikelijk van kunnen genieten. Er werd ons namelijk gevraagd of we samen wilden gaan lunchen. Dat leek ons natuurlijk wel interessant! Rose (haar Engelse naam) reed ons naar het restaurant waar we heerlijk lunchten. Tijdens de lunch hebben we over vanalles gepraat, maar we wilden nou wel graag eens weten waarom men nou de hele tijd foto’s van ons maakt. “Because you are so handsome!”, was het antwoord. Nu we dat mysterie eindelijk hadden opgelost konden we Zigong verlaten. De dames brachten ons nog even naar het station, en na nog even te hebben geoefend met “Zaai Che” (“Bye bye!”) stapten we op de trein naar Kunming.